ZOMAAR EEN DAG…. #En nu?
Na een veel te korte nacht word ik al bij het ochtendkrieken wakker. Mijn Macbook hield mij vannacht weer veel te lang bezig en toen ik hem eindelijk dichtklapte kon ik niet slapen omdat ik een enorme onrust voelde. Na slechts een paar uurtjes slaap, en eindeloos lang naar een klein spinnetje gekeken te hebben die op het plafond van mijn slaapkamer een privé feestje aan het vieren is, spring ik zuchtend uit bed. Voordat hij straks gaat bungeejumpen op mijn bed ga ik een einde maken aan dit feestje. Ik probeer weer te slapen maar na driehonderdtweeendertig keer draaien geef ik het op. Ik duik maar weer het digitale web op.
Ik besluit een begin te maken aan de 28098 berichten die al eindeloos lang roepen om gelezen te worden. Voor de duidelijkheid. Dit is een ‘van alles en nog wat’ mailbox met nieuwsbrieven, Marktplaats meldingen, blogposts die ik volg etc. En dan heb ik nog twee mailboxen die nodig aandacht vragen. Een privé en een ENJOY! mailbox. Maar daar heb ik op deze vroege ochtend even geen zin in…..
What’s in the mailbox
Goed, ik begin met het eerste bericht en dat is een melding van een nieuwe post op de blog I Live for My Dreams. De blog van Sas, een theeleut uit de jaren ’80 :). Zij laat in deze blogupdate gastloggers aan het woord over hun droombaan. En ik lees geïnteresseerd het interview met Melle van Thank God It Is Monday (Thank God It Is NOT!!). Ze vertelt over haar loopbaan en de leuke baan die ze nu heeft. Wat haar dromen zijn en geeft tips aan mij als lezer. De quote van PIPI die hierin voorbij komt ‘ik heb het nog nooit gedaan, dus denk wel dat ik het kan’ laat mij glimlachen. Herkenbaar! Mijn motto is ‘Go for it’ en ‘Nooit geschoten is altijd mis’. Vertrouwen hebben dat je het kunt.
Onrust
Getver… weer die onrust. Ik ga na dit inspirerende bericht maar even een Instagram plaatsen. Dat is ook iets dat ik volgens de damespuber altijd op het verkeerde tijdstip doe. Of ik het gek vind dat mijn ‘fanbase’ op Social Media’ treurig achterblijft als je altijd post als alle Social Victims in de schoolbanken zitten! Laat ik haar wijze raad maar eens ter harte nemen….. Ik ben er dus vandaag lekker vroeg bij want ik post een Insta om 7.30 uur. Dat moet op tijd zijn toch? Hoewel… het is zondagochtend en dan liggen al die ‘Social actieven’ nog uren op één oor. Anyway….. mijn oog valt op de foto die ik bij deze blogpost heb geplaatst. En ineens weet ik wat die onrust is die ik al een tijdje voel.
It’s all in the picture
De foto geeft precies weer op welk kruispunt ik op dit moment sta. Aan welke kant sta ik nu eigenlijk? Het is kant noch wal en het hek symboliseert de hindernis die ik moet nemen. Gevoelsmatig bereik ik nooit de kant en lukt het mij met geen mogelijkheid om over het hek heen te komen.
En nu?
Laat ik je even helpen om die frons rimpel die zojuist op je voorhoofd is verschenen te doen verdwijnen voordat het een blijvende rimpel wordt. Het zit zo…. Mijn blog is sinds twee jaar mijn fulltime ‘baan’. Ik doe dit met heel veel liefde en passie, leer elke dag weer, ontmoet veel nieuwe en interessante mensen en ik maak dingen mee die ik anders nooit meegemaakt had. Maar…. hoewel ik het bloggen aanvankelijk ben begonnen om mijn hoofd leeg te maken, werk ik er inmiddels keihard aan en is het een fulltime job geworden. Echter betaald het niet mijn huur en andere vaste lasten.
Bloggen
Als je mijn blog dagelijks volgt dan lijkt het misschien alsof ik dat allemaal even zo, in een half uurtje uit mijn mouw schud, maar dat is verre van waar. Ik ga je niet vermoeien met wat er allemaal bij komt kijken…. Ik besef dat dit ‘grapje’ behoorlijk uit de hand is gelopen. En ik sta dus nu op een kruispunt. Zwem ik naar de kant of blijf ik nog even door spartelen? Het gaat nog wel even duren voordat ik met mijn blog een beetje beleg voor op brood ga verdienen namelijk. En dat droge brood begint mij aardig de keel uit te hangen. Dus ga ik door of ga ik een andere weg inslaan. Ga ik mijn passie loslaten met de kans te verliezen wat ik het liefste doe of ga ik door tot ik bereikt heb wat ik wil…..
Er zijn meer wegen naar….
Ik kijk naar het hek op de foto. Ik bedenk mij ineens dat ik er natuurlijk niet persé overheen hoef maar dat het hek ook open kan. Misschien moet ik mij daar eerst eens op focussen voordat ik beslissingen neem waar ik later spijt van krijg. ‘Follow your dream’ en ‘genieten van het leven’ waren de motto’s die ik mijzelf meegaf toen mijn hart weer een beetje meegaf nadat ik bijna het loodje had gelegd. En nu ik dit zo met jullie deel voel ik heel sterk dat ik daar nog even aan toe moet geven. Ondertussen ga ik proberen de sleutel te vinden van het hek. En wie weet komt er op een dag iemand glimlachend met de sleutel aanzetten.
Goed….. Nog 28097 berichten te gaan 🙂
Herken je dit? ‘Praat’ erover mee en laat een reactie achter. Door de meningen, ervaringen en tips te delen kom je weer tot nieuwe inzichten 🙂
ENJOY! your Sunday.
Foto: @ENJOY! The Good Life