Een dagje voor mijzelf. Daar kan ik soms zo aan toe zijn. Gewoon even helemaal niets. Geen gezeur over het eten, school, puberproblemen en bijbehorende humeurtjes. Vanochtend om 10 uur vertrokken ze en ik heb nog net niet de vlag uitgehangen maar een inwendig ‘hoezee’ kon er wel van af. Met een kop thee en een ontbijtshake achter de laptop en via de digitale snelweg de wereld even langs je heen laten trekken. De inspiratie voor van alles en nog wat voel ik zo mijn brein binnenstromen. Maar ineens bedenk ik mij tot mijn schrik dat ik toch echt eens moet gaan bewegen!
En vandaag is daar de perfecte dag voor. Ik app vriendin M. die wel toe is aan een helende wandeling door de natuur. Als ik haar even later oppik snap ik waarom. Met een kop als een oorwurm opent zij de deur en met grote onweerswolken doet zij mij haar relaas. Het meest dramatische dat ik eruit opmaak is dat de wasmachine stuk is. Tsja…. daar kunnen wij moeders met pubermensen in huis behoorlijk van uit het lood raken. Hoe moet dat dan met al die naar hormonen riekende was….. Ik besluit haar snel de auto in te lokken. Naarmate we verder van het dorp verwijdert raken begint het humeur van mijn medepassagiere al op te klaren.
Tegen de tijd dat we bij de Kruisberg zijn is de lucht geklaard. Vervolgens nemen we de rode wandelroute door de mooie natuur van het Noord-Hollands Duinreservaat. Wat een stilte… het enige dat je hoort is ons gekwetter over huis, liefdes, pubers, exen, werk en nog een hele rits onbeduidende onderwerpen. Heerlijk om in beweging te zijn en tegelijkertijd ook je bovenkamer even te legen. En voor we er erg in hebben staan we weer bij de auto! Dat was niet het plan….
Het plan was om neer te strijken bij Gasterij de Kruisberg maar blijkbaar hebben we een afslag gemist met ons eindeloze geklets. We besluiten dan maar een broodje te gaan eten op het terras van Café Ruysdael. Niet echt noemenswaardig eigenlijk maar de grommende beer van binnen moet nodig gestild worden en dat lukt al snel met een tosti en een soepje.
Op weg terug naar huis komen we langs de winkel van The Spirit of Wine. Ik schiet op het laatste moment een parkeerplekje voor de deur in en haal M. over even mee te lopen naar binnen want ik heb ineens bedacht mijzelf te verwennen met een lekkere Cannonau di Sardegna. Ik beloof haar dat deze winkel een bezoek meer dan waard is en altijd goed is voor een verhaal.
M. attendeert mij op het bord boven de deur van de winkel. The Spirit of Wine – ENJOY The Good Life. Tsja…. dan weet je eigenlijk al genoeg!
Ondanks dat de winkel gelegen is in een niet tot de verbeelding sprekende winkelstraat in het centrum van Heemskerk ben je op het moment dat je de drempel overgaat in een nuffig oud kasteel op het Franse platteland. Maar goed… dat kan ook aan mijn eigen fantasievolle brein liggen… daar wil ik vanaf zijn. Ik kom hier ogen en oren tekort. Ogen, vanwege het enorme aanbod aan wijnen, likeuren en wiskey’s die in prachtige hoge kasten staan te lonken. En oren omdat het personeel en zeker de eigenaar altijd smeuïge verhalen heeft over bepaalde wijnen etc.
Als ik hem vertel dat ik kom voor een flesje Cannonau di Sardegna weet hij zonder aarzeling waar het om gaat. Tegelijkertijd trekt zijn gezicht triest weg. Helaas… die is op! Zouden dan meer mensen het geheim van de Cannonau ontdekt hebben?… Hij nodigt ons uit even te gaan zitten in één van de Barokken stoelen, die achterin de winkel, om een haardje gepositioneerd zijn. Natuurlijk laten we ons na een inspannende wandeling graag neerploffen in het rode pluche. Van verre horen wij hem roepen dat dit uitnodigt voor een drankje en komt met twee lichtroze Roseetjes aanzetten. Voor ons, om te proeven. En hij heet ‘Blije Mensen’
Ons humeur was al opgeklaard maar door deze heerlijke Rosé zitten we erbij als twee roodbeblosde bakvisjes. Hoewel we in de verte de jaloerse blikken van de andere klanten zien deert dat ons lekker niets. Dan moet je maar voor een Cannonau komen. Dat is altijd goed voor een verhaal. We zien de eigenaar van hot naar her dribbelen ondertussen murmelend dat hij driftig op zoek is naar dat ene doosje dat hij nog ergens moet hebben. Het maakt ons niets uit. Wij zitten hier prima.
Als onze glaasjes leeg zijn geeft ook Lowie het op. Ja, ja…. we zijn inmiddels al veel meer te weten gekomen van dit verborgen paleisje en tutoyeren dan ook gelijk maar.
Ik besluit dan maar voor een Sardijnse Syrah te gaan en hij belooft mij snel een Cannonau te leveren. Bij het afrekenen komen wij ineens uit op eten en Lowie toont mij een aantal gerechten uit het magazine van Jamie dat wij zeker eens moeten maken en vervolgens vraagt hij ons om even mee te komen naar zijn keuken. Daar liggen prachtige groentes die hij die ochtend van een klant heeft gekregen en ik begrijp gelijk waarom zijn gerechten zoveel beter schijnen te smaken dan die van mij. Venkel, Lolo Rosso, prei, bieten. Vanochtend stonden ze nog in de volle grond naar de blauwe hemel te lonken en vanavond zijn ze in een heerlijk bourgondische dish verwerkt en belanden ze bij Lowie op zijn bord. Verschil moet er zijn.
Als we uit de keuken komen merkt een medewerker droog op… ‘Zijn jullie er nu nog?’ Als het aan ons ligt blijven wij hier graag tot sluitingstijd hangen maar we moeten door en een spontane uitnodiging tot een wijnproeverij met truffelcervelaat van de plaatselijke slager moeten we met gepaste tegenzin afwijzen. Ik reken af en we staan op het punt dit pretpaleis te verlaten als Lowie ineens roept dat hij nog iets voor ons heeft. Hij geeft mij een aangebroken fles witte wijn mee die we dan echt thuis moeten proberen. Met een halve fles Pinot Grigio, een hele fles Syrah, een grote glimlach en een mooi verhaal verlaten wij de winkel van Lowie. Dit is wat je noemt een geluksmomentje….. En die Pinot Grigio???? Dat was weer een geluksmomentje want wat was die ongelooflijk lekker! Wij komen terug voor ‘Blije Mensen’, de ‘Pinot Grigio Campagnola’ en de ‘Cannonau’. Zo zie je maar…. je strooit een beetje met vriendelijkheid en je krijgt er een paar leuke klanten voor terug. Bedankt Lowie!
enne….. ENJOY! The Good Life 🙂
The Spirit of Wine, Maerelaan 8, 1961 KA Heemskerk website