Writer’s block op zondag?
Al een tijdje zit ik naar een leeg scherm te turen. Sinds kort heb ik mijzelf voorgenomen om op zondag een persoonlijk stukje te typen. ‘Uit het leven gegrepen’. Hoewel ik het heerlijk vind om allerhande stukjes te tikken en die hier op ENJOY! te publiceren, krijg ik die persoonlijke verhaaltjes er toch niet zo makkelijk uitgepoept. Terwijl ik hier naar woorden zoek, zie ik bovenin mijn beeld diverse tabbladen open staan met inspirerende blogartikelen die ik nog wil lezen. Pinterest gilt bijna dat het veel leuker is om daar lekker rond te struinen en ook het tabje van Marktplaats is heel aanlokkelijk om te openen. Nope…. eerst zo’n 750 woorden typen. Niet omdat het moet maar omdat het moet kunnen.
Dagelijkse kost
Al vanaf het begin dat ik met ENJOY! ben begonnen wil ik graag dagelijks publiceren. Dat lukt niet altijd en soms sla ik eens een dagje over. Geen ramp, want er is niemand die mij met ‘den zweep achter den broek’ aanzit. Maar toch is het wel iets dat mijn leven behoorlijk beheerst. En niet alleen dat van mij maar ook van mijn kinderen, kat, vrienden en familie.
Hoewel, ik niet de indruk heb dat iemand zich er echt aan stoort. Laat vooral weten als ik mij vergis…. Het hoort al heel lang bij mij. Het vraagt wel wat geduld en inlevingsvermogen van de omgeving. Zo moet er altijd wel iets gefotografeerd worden en dus worden maaltijden koud, moeten leuke momenten bevroren worden en schiet het voor geen pepernoot op als je met mij door een leuke stad loopt. Ik zie altijd wel iets dat ik wil vastleggen of waar ik meer over wil weten.
Commentaar
Meestal vraag ik geen toestemming om bepaalde foto’s te maken, wat mij commentaar oplevert en als ik wel toestemming vraag vinden ‘ze’ het ook ‘awkered’ dat ik dat vraag. Ik heb het dan met name over de tieners. Die vinden alles gek wat ik doe. En vervolgens zitten ze de hele dag als fossielen achter hun beeldscherm naar vloggers, Instagrammers, YouTubers, Snapchatters etc. te kijken, die de meest idiote capriolen uithalen. Lachen joh!
Vriendinnen en familie zien dit hele ‘gebeuren’ meer als een bevlieging, die langzamerhand toch wel behoorlijk hardnekkig begint te worden. Moest er eerst af en toe een fotootje gemaakt worden tijdens het eten, word nu elke gang vastgelegd. Als het tegenzit en het gerecht al opgepeuzeld is en ik mij ineens realiseer dat ik vergeten ben een foto te maken. Dan kan ik gerust een gevatte opmerking maken naar de chef, dat ik dat gerecht nog graag op herhaling zou willen voor een beeldige foto. Tenenkrommend zitten tafelgenoten er dan bij. Ik ben mij dan niet eens bewust dat het een heel gênante vraag is. Het restaurant wil toch ook graag goed voor de dag komen? Bijkomend voordeel is, dat je zo’n goddelijk gerecht dan ook op herhaling mag opeten. Nog gênanter 😉
Paperazzi
Ook de humeurige witte kater is altijd een dankbaar onderwerp om over te schrijven of om op de gevoelige plaat vast te leggen. Het schrijven kan hem gestolen worden maar aan fotograferen heeft hij een broertje dood. Soms ligt hij er zo knap bij of kijkt hij eens guitig uit zijn ogen. Zodra ik de camera pak begint hij al chagrijnig te kijken. Als ik hem dan voor de lens probeer te krijgen kan ik dat schudden. En blijf ik aanhouden dan valt hij gewoon de camera of de Iphone aan. In zijn ogen ben ik paparazzi.
Coconnetje
Terug naar het writer’s block….. Nu werkt het momenteel ook niet erg mee dat er de laatste maanden in mijn leven bar weinig gebeurt. Ik schuifel een beetje door het huis en de tuin en natuurlijk komen er leuke mensen langs. En hoor of zie je van andere leuke mensen ineens helemaal niets meer. Word ik op sleeptouw genomen. Eigenlijk voel ik mij vooral heel erg tevreden en veilig in mijn eigen coconnetje. Daar hebben jullie weinig aan want daar valt niet zo veel over te schrijven. Misschien dat het binnenkort weer wat bedrijviger wordt naarmate ik wat mobieler ga worden. Maar misschien ook niet want eigenlijk bevalt het mij heel goed om niet als een kip zonder kop overal achteraan te hobbelen omdat ik dan denk dat ik wat mis. Inmiddels weet ik na een paar maanden thuis zitten dat ik niets écht gemist heb.
Goed…. Feitelijk heb ik dus nog steeds geen onderwerp maar mijn scherm heeft zich al lekker gevuld. Mijn fysiotherapeut moet ik deze week weer teleurstellen. Hij vroeg mij beteuterd wanneer hij eens ‘de revue gaat passeren’ op ENJOY! Die houden jullie dan nog even te goed van mij 😉 Ik vind het weer mooi geweest voor vandaag en ga nu fijn rondscrollen op Pinterest en op zoek naar verborgen schatten op Marktplaats. Heerlijk ongegeneerd, want het mag nu weer 😉
ENJOY! your Sunday
Picture: © Meijnhout Fotografie