Wat als schrijven over damespuber of jongenspuber niet meer kan?
Het is zes jaar geleden dat ik voor de aardigheid begon te schrijven hier op ENJOY! The Good Life. Mijn hoofd zat overvol met dingen die ik daar had opgeslagen. Die leuke reisbestemming, dat mooie kledingmerk, dat geweldige boek, een museum dat ik nog graag eens wilde bezoeken, dat restaurantje enz. Het leek mij een goed idee om daarover te gaan schrijven en zo een beetje orde te scheppen in mijn bovenkamer.
Tijdgebrek
Dat is deels gelukt. Want heel veel staat inmiddels gearchiveerd hier op de website van ENJOY!. Maar door mijn schrijfsels is er alleen maar meer bijgekomen wat ik nog allemaal graag een keer zou willen doen en duizelt het mij van de onderwerpen waar ik over zou willen schrijven. Het ontbreekt mij alleen nogal aan tijd sinds ik naast mijn schrijverij ook een baan heb genomen om de schoorsteen een beetje rokende te houden.
Content
Inmiddels ga ik zelden nog naar persevents en laat ik de aanbiedingen voor gratis producten graag langs mij heen gaan. Ik wil ENJOY! vullen met content die ík leuk vind en waar mijn interesse ligt. Dit alles deel ik graag met jou als lezer. En ik hoop dat jullie het leuk vinden. Ik geniet er in ieder geval enorm van als ik weer op de knop ‘publiceren’ mag drukken en er weer een stukje inspiratie online gaat.
Dagelijkse dingen
Alweer een aantal jaar schrijf ik op zondag een persoonlijke column over dagelijkse dingen. Dat kan over van alles en nog wat gaan. Artikelen over daten, de humeurige witte kater en de pubers zijn favoriet als ik de cijfers mag geloven. Stukjes van de humeurige witte kater gaan er niet meer komen want het arme beestje is ter ziele. En met die pubers zit ik een beetje in mijn maag. Want hoewel het zeker nog wel pubers zijn, de oudste is puber af, maar gedraagt zich nog altijd als een puber. Vind ik dat ‘damespuber’ en ‘jongenspuber’ niet meer kunnen. Ik heb erover nagedacht hoe ik ze dan kan noemen en heb het zelfs in de groep gegooid.
What’s in a name
De één zei, noem ons gewoon bij de naam. En de ander was daar weer fel op tegen. Grappig genoeg had ik verwacht dat ze zouden zeggen dan ik maar eens helemaal moest stoppen om over hen te schrijven. Maar dat bleef uit en ze probeerde mee te denken hoe het anders zou kunnen. De damespuber is de kleinste van ons huiselijke trio dus om haar voortaan als ‘kabouter’ door te laten gaan is een inkoppertje. De jongenspuber is inmiddels zo lang dat hij nog maar net onder de deurpost heen kan. ‘Lange slungel’ zou vanzelfsprekend zijn.
Hij gaf zelf aan, noem mij maar gewoon ‘dooie dakduif’ omdat ik hem soms zo noem. Vaak zit er geen enkele beweging in dat enorm lange lijf van hem. Het hangt, het gamed, het eet alle kasten leeg, het laat alles slingeren, het is het liefst met de gordijnen dicht in zijn kamer en als hij ‘gezellig’ beneden is ligt hij vooral overal in de weg. Maar ondanks dat vond ik de toepasselijke ‘dooie dakduif’ niet passend voor deze column. Gelukkig heb ik van mijn nageslacht van elke smaak maar één, dus zal ‘zoon’ of ‘dochter’ het voorlopig prima doen in mijn stukjes.
ENJOY! your Sunday
Beeld: Wiljo Meijnhout