Wat als je moeder Sarah ziet.
Om meteen maar met de deur in huis te vallen… Volgend weekend ben ik jarig en ik word 50 jaar. Eigenlijk had ik gedacht dat ik dat echt verschrikkelijk zou vinden want toen ik veertig werd vond ik het zo’n beetje het ergste dat mij kon overkomen. En dan maar heel hard roepen dat het leven begint bij veertig. Vergeet het maar rustig. Mijn leven hield bijna op bij veertig. De kater van mijn verjaardagsfeestje was nog maar net opgetrokken, of ik ging bijna hemelen.
Eerlijk gezegd vind ik het behoorlijk stoer dat ik vijftig word. Ik heb toch maar eventjes 10 jaar reserve tijd gesnoept en mega genoten. Heel wat keren ben ik mijzelf tegen gekomen en ik heb er veel van geleerd. Onder andere om vooral van het leven te genieten. Hoe ontzettend rot je dag ook is, er is altijd wel een lichtpuntje te vinden. Zoals ik nu in het leven sta, ga ik vast nog wel een tijdje mee. Dus kom maar op met die 50.
Wie zich er drukker om maken zijn de pubers. Eigenlijk hadden ze stiekem wel een grote pop in de voortuin willen zetten. Zo’n lelijk uitgezakt oud wijf met een grijze pruik en steunkousen. Ik heb ze dat verboden, op straffe dat ik ze direct uit het testament zal schrappen. Niet dat er nou wat overblijft als ik het hoekje omga, maar het klinkt wel lekker dramatisch en blijkbaar zijn ze in de veronderstelling dat er gouden bergen blinken. En laat niemand anders het in zijn botte hersens halen. Buiten mijn inner circle (ja, daar horen jullie ook bij) gaat het niemand ene flikker aan dat ik Sarah geworden ben.
Het cadeau
Nu nog een cadeau. Ze zijn zo ten einde raad dat ze mij op de vrouw af gaan vragen wat ik hebben wil. De damespuber neemt het lijstje even met mij door, maar komt er al heel snel achter dat het een hopeloze zaak is. Sieraden? “Draag ik niet” vult zij zelf al in. En ze heeft gelijk. Ik heb van alles en nog wat al gekregen of in een vlaag van verstandsverbijstering gekocht, maar draag het gewoon niet. Ik voel mij al snel een kerstboom.
Make-up? “Geef je niets om” Ook waar. Ik trek elke ochtend een paar oorlogslijnen met make-up van merken die ik al gebruik zolang ik volwassen ben. Dus iets speciaals is aan mij niet besteed en ook niet omdat ik bijna overal kriebelogen van krijg.
Servies? “Absoluut niet!”, roept de damespuber. Zij kan geen serviesgoed meer zien. Alle kasten puilen volgens haar al uit en ik moet er ook rekening mee houden dat zij later waarschijnlijk klein behuisd zal zijn en al dat serviesgoed, dat zij erft, niet kwijt kan. Prettig vooruitzicht…..
Parfum? “Staat er nog genoeg” en ze wijst theatraal naar het plancet in de badkamer waar een paar luchtjes staan. Overigens ook meestal dezelfde. Chanel Coco Mademoiselle en Acqua di Bolgheri. Dat is dus ook niet speciaal.
Een foto van haar en haar broer? Ze zegt het al een beetje lacherig want ze weet hoe ik daar over denk. Jullie zitten de hele dag al op mijn lip dus ik weet hoe jullie eruit zien. En als jullie er dan even niet zijn, gapen jullie mij nog vanaf de muur aan. Nee, dank je.
Wannahaves
Ze heeft op mijn Pinterest bord gekeken waar ik mijn Wannahaves verzamel. Zij en haar broer hebben krom gelegen om de dingen die daarin gepind zijn. Ze hebben nog even overwogen het design stoffer en blik voor mij te kopen. Dat leek hen toch niet zo’n charmant cadeau voor het vijftig jarig feestvarken. En terecht. De vogel van Eames was te duur. Van de prijs van de SMEG waterkoker sloeg ze stijl achterover. En een boek krijg ik ook niet want daar ligt het hele huis al mee bezaaid.
Weet je dan echt helemaal niets? Eh…. een Mini? piep ik voorzichtig. Ja hallo! Daar hebben wij toch geen geld voor. Stelletje vrekken, sis ik haar toe. Ik probeer haar gerust te stellen dat ik niets hoef te hebben. Ze snuift…. Ja, en als je dan niets krijgt moeten wij dat de rest van ons leven horen. Wat kent ze mij toch goed.
Speech
En op een speech op je feest hoef je ook niet te rekenen, roept zij er nog achteraan. De jongenspuber doet niet mee want hij krijgt lachstuipen als hij in het openbaar moet preken en zegt dat jij toch alleen maar weer gaat janken als wij lieve dingen gaan zeggen. Ook daar heb je grote kans van. Ik laat mij, als Sarah, komend weekend dus graag verrassen 🙂
Op zoek naar meer verhalen van ENJOY!?
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de nieuwsbrief van ENJOY!
ENJOY! your Sunday.
Picture header @Meijnhout Fotografie