Vreemde eend op de werkvloer
Het leuke van werken voor een baas is, dat je er een heleboel leuke collega’s bijkrijgt. In mijn geval zijn het er echt heel veel, de meeste ga ik in mijn nog werkzame leven niet allemaal persoonlijk kennen. Met mijn naaste collega’s kun je toch al snel een schoolklas vullen. Op een uitzondering na, allemaal jongelui en ik voel mij daar als een vis in het water.
Hoewel ik veruit fossiel ben, ben ik toch aardig geïntegreerd tussen het jonge grut. Heerlijk vind ik het als ik met een tafel gevuld met jonge honden aan het lunchen ben. Op maandag nemen we het afgelopen weekend door en op vrijdag gaan we weer plannen maken voor een nieuw weekend. Zij hebben het over hun studie’s, vriendjes en vriendinnetjes, hun laatste scharrel, die leuke citytrip, feestje hier, drankje daar en de laatste hotspots worden over en weer gedeeld.
Alles zuig ik op als een spons. De drie dagen dat ik op het werk ben, is het met mijn nieuwe schare aan collega’s echt genieten. Als ik op maandag aan het eind van mijn werkdag de parkeerplaats afrijd, kan ik het soms jammer vinden dat ik ze pas op donderdag weer zal zien. Het is dat ik mijn andere ‘werk’, het schrijven en fotograferen, mijn grote passie is anders zou ik bijna overwegen om meer te gaan werken.
Vreemde eend
Voor hen ben ik maar een vreemde eend in de bijt. Ik snap geen fluit van alle nieuwe manieren van werken. De stand-ups, bila’s en de vrijmibo’s. Communiceren gaat bij voorkeur via Slack, e-mail of allerhande andere digitale kanalen. En het plannen van één van de vele teamuitjes, vrije dagen, vakantie’s, werkschema’s gaat natuurlijk allemaal digitaal in moderne programma’s als Oracle, Sling, datumprikker en GreenHouse. Die laatste ben ik niet zeker van want ik vergeet altijd de naam en heb er mijn eigen draai aan gegeven.
Bijna vertedert kijken ze, hoe deze ouwe tak, vrijwel elke werkdag start met een hartgrondig gemor. Kribbig word ik omdat de wachtwoorden weer eens gewijzigd moeten worden en ik die niet allemaal kan onthouden. Ik bepaalde programma’s niet opgestart krijg. Na de nodige pogingen zou ik het liefst de hele klerezooi het raam uitflikkeren en weer met een telraam en spijkerschrift aan de gang willen. Tot hilariteit ben ik altijd aan het klooien met Microsoft, waar ik niet meer mee overweg kan sinds ik verknocht ben aan iOS. Inmiddels is er altijd wel iemand die mij uit mijn benarde positie verlost.
Advies
Het is geven en nemen dus geef ik ze in ruil graag ongevraagd advies. Ik verbaas mij over het gebruik van pilletjes en overmatig drankgebruik, wat onder jongeren de normaalste zaak van de wereld is. Waarom in godsnaam hebben ze dat allemaal nodig om een geweldige avond te hebben? Zonder drank is er geen bal aan volgens hun. Als je met die instelling leeft, dan is er natuurlijk ook geen reet aan. Regelmatig preek ik deze of gene en hebben we heftige discussies die weer afgedaan worden met een gebbetje. Misschien heeft het een beetje effect. Ik hoor ineens over de Dry January en goede voornemens om minder of een tijd helemaal niet te gaan drinken. Met die voornemens neem ik ze natuurlijk dan weer op de hak want ik weet heus wel dat ze zich Roomser voordoen om van ‘het gezeur’ van mij af te zijn.
Van hen leer ik dan weer wat straattaal, de laatste trends voor jongeren, waar te gaan en waar zeker niet. Welke films er gezien moeten worden en welke serie op Netflix gebingewatcht. De hipste restaurantjes en de beste junk food om thuis te laten bezorgen. Alles wat er leeft onder de jong volwassenen van nu. Regelmatig gooi ik er thuis, bij mijn eigen kuikens, een populaire term uit. Ze kijken elkaar dan verschrik aan. Ik heb toegang tot hun geheim taal. Ze lachen mij uit als een boer met kiespijn. Ze snappen er niets van dan hun ongelooflijk stomme, suffe, doodsaaie en altijd achterlijke dingen zeggende moeder, kan gedijen in zo’n groep van jongeren.
Dagelijkse dingen
Dagelijks houd ik bij dat de baarden van die jongens niet te lang groeien want het is een beetje jammer als ze eruit gaan zien als een radicale moslim. Ook geef ik graag een seintje als er weer eens klodders cappuccino schuim of etensresten van de lunch tussen hun kin-haar is blijven hangen. Met de jongedames houd ik naaisessies als ik zie dat ze al langere tijd met een losgelaten stiksel lopen. Ik weet heel goed dat ze mij voor hun karretje spannen. Onder het mom van dat ik hen met naald en draad laat leren werken, heb ik intussen al die knoop aangezet of dat naadje dichtgemaakt. Maar ik doe het graag voor ze. Laten mijn pubers dit in godsnaam niet lezen want voor hun doe ik dat zeker niet. Mijn taak is die twee op te voeden en daar hoort bij dat ze vooral leren dingen zelf te doen.
Op stap
Na het werk gaat het jonge grut vaak met elkaar op stap. Soms vragen ze of ik dan mee ga. Dat vind ik helemaal geweldig. Met de Panda hebben we al de nodige hilarische ritjes gemaakt naar fijne uitstapjes. Mag ik aanschuiven bij borrels en etentjes op plekken in Amsterdam waar ik nog nooit geweest ben. En ik geniet! Laatst werd ik zelfs meegevraagd voor een dansfeestje. Toen ik dat thuis vertelde tegen de damespuber keek ze mij met grote ogen aan, rende gillend naar boven waar haar broer in zijn hol de dag gamend doorbrengt en vertelde hem met groot ongeloof dat ‘ze’, ‘haar’ hadden meegevraagd naar een feestje.
Nu moet ik natuurlijk wel op gaan passen. Want als ze er lucht van krijgen dat ik over ze schrijf, of het nu over de kuikens van thuis zijn of over het jonge grut op het werk, dan lig ik er natuurlijk genadeloos uit. En dat is het laatste wat ik wil want deze, in hun ogen bijna uitgestorven dinosaurus, geniet veel te veel van deze geweldige generatie. Het houd mij jong en het maakt mij blij.
Mijn ‘baantje’ doet mij erg denken aan de film ‘The Intern’, die ik laatst zag. Het was een feest van herkenning. Hoewel ik nog lang geen zeventig ben, zoals Robert de Niro, is het wel zoals ik mij af en toe voel. Overigens een heel leuke filmtip!
Ik heb teveel spullen. Ben ik een hoarder?
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of abonneer je op de website van ENJOY! door je e-mailadres in te voeren in het balkje ‘Abonneer je’ aan de rechterkant van de website.