Opruimen is niet mijn ding.
Van de week heb ik een poging gedaan, om samen met de damespuber, de garage op te ruimen. Het initiatief kwam van haar. Wat op zich verdacht is. De garage is wel het laatste op mijn prioriteitenlijstje, om op te gaan ruimen. Niet alleen omdat het bijna onbegonnen werk is, maar ook omdat er spinnen van omvangrijke grootte huizen en wie weet wat voor ander gespuis.
Geen prioriteit
Zolang mijn auto er nog in kan en de fietsen vind ik het prima. Hoewel ik natuurlijk ook wel zie, dat de muur van lege kartonnen dozen die in de garage gekieperd worden nadat de internetbestelling eruit gevist is, angstaanjagend hoog wordt. Misschien is het handig de dozen uit elkaar te halen en alles te verzamelen. De damespuber wil graag helpen. Op zich is dat heel vreemd want als een puber ergens geen zin in heeft, is het wel om uit zichzelf zijn of haar ouders te gaan helpen.
Opruimen
We duiken samen de garage in, gewapend met stanley mesjes. Binnen een kwartier zijn alle dozen klein gevouwen, het plastic verzameld en verzamelen we alles in dozen om naar de Gemeente Werf te brengen. Als we bijna klaar zijn begint ze over al die oude dozen van KPN, laptops en andere technische apparaten. Kan dat ook niet weg? Nou ja, je weet nooit. Misschien moet zo’n apparaat eens terug, dan heb ik tenminste de doos nog.
Weg
We beginnen een verhitte discussie in de garage. Het gaat er hard aan toe. Ik ben een enorme hamster en kan met moeite afstand doen van wat dan ook. En zij wil, realiseer ik mij ineens, alles doen om maar niet te hoeven leren voor haar examens. We komen tot een compromis. We gaan een uur de garage opruimen. Als het aan haar ligt wordt alles weggebracht.
We komen uit op dozen vol administratie, oude tuinkussens, een zwembad, 15 dozen al dan niet met gebruiksaanwijzingen, stekkers of piepschuim, een oude DVD speler en heel veel houten schotten die langs de muren van de garage verzameld stonden. Totaal rijd ik twee keer met een auto vol en dichtgebonden kofferbak, als Malle Pietje, op en neer naar de Gemeente Werf.
Blijven
Wat blijft is nog heel erg veel. Gelukkig is een uur zo om. We hebben ook een flinke stapel verzameld voor de kringloop. Maar de antieke video recorder heb ik veilig kunnen stellen voor als ik eens al die videobanden wil gaan bekijken, de klapstoeltjes voor als ik ooit met mijn kleinkinderen aan de rand van het zwembad ga zitten, alsook de parasolletjes voor naar het strand. Ik weet ook wel dat, dat die spullen nooit gebruikt gaan worden. Ik heb er namelijk een pesthekel aan om aan een overvol zwembad te zitten. Dat heb ik met mijn eigen kinderen ook nooit gedaan en de parasolletjes vergeet ik altijd, met als gevolg dat ik met rood geblakerde kinderen thuis kom. Maar toch. Ik heb het allemaal.
Als ik terugkom van de Gemeente Werf en de auto in de garage manoeuvreer, besef ik mij ineens waarom al die houten schotten daar stonden. Het is namelijk niet makkelijk om zonder blikschade in en uit de garage te komen. En als ik de autodeur open, klettert die tegen de muur. Er ontglipt mij een vloek.
Tevreden
Tevreden drinken we samen nog thee, voordat we allebei weer over gaan tot de orde van de dag. Ondertussen kijk ik hoe het op Marktplaats gaat met de spulletjes die ik daar te koop heb gezet. Mooi! Ik ben trots op mezelf. Een voorraad pot die ik in een vlaag van verstandsverbijstering had gekocht, is verkocht, en ook een serveerschaal die ik dubbel had. Of ik het kan versturen? Geen probleem. Ineens besef ik mij dat ik geen kartonnen doos en geen snippertje verpakkingsmateriaal meer heb. Weer een vloek. Ik vraag de damespuber of zij even twee dozen bij de supermarkt wil halen. Ja doei, ik moet leren….. @#$%@! Ik haat opruimen!
Ben jij goed in opruimen? Of kan jij ook met moeite afstand doen van spulletjes?
Op zoek naar meer verhalen van ENJOY!?
♥ 8-harige-poten-8-ogen-en-nooit-alleen
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de nieuwsbrief van ENJOY!
ENJOY! your Sunday
Picture header @Meijnhout Fotografie