Op tijd.
Oké…. Ik ga het vastleggen. Op tijd komen is niet mijn sterkste eigenschap. En dat is zacht uitgedrukt. Maar daar gaat vanaf vandaag verandering in komen. Gelukkig had ik deze blogpost niet vanochtend vroeg geplaatst anders was ik al meteen de fout ingegaan.
Pilates
Vanochtend moest ik naar Pilates. En sinds mijn Pilates lotgenoten het hartgrondig af laten weten, ga ik de laatste tijd vaak alleen. En daar gaat het dan mis. Ik denk altijd nog van alles te kunnen doen voordat ik de deur uit moet. Nog even de was in de machine doen, de vaatwasser uitruimen, foto’s bewerken, blogpost schrijven, telefoontje plegen en ga zo maar door met als gevolg dat ik veel te laat de deur uitga. Voor een lesje waar je eigenlijk helemaal Zen van zou moeten worden. Ik had nog tien minuten om op de sportschool te komen. Dat kan normaal gesproken net als ik wind mee heb, alle stoplichten op groen staan, mij niet aan de maximum snelheid houd, geen voetgangers op het zebrapad heb en geen bejaarden die net bedacht hebben dat ze een dagtochtje gaan maken.
Verkeersregelaar
Het begon goed. Ik had alles in één keer mee. Eens niet van alles vergeten en karren maar. Ik ben nog niet het dorp uit of ik word tegengehouden door een kauwgom kauwende verkeersregelaar. Zag ik hem daar nu heel vals grijnzen? Eindeloos duurde het. De gemeente vond maandag blijkbaar een perfecte dag om te tunnel te reinigen. Zijn ze gek geworden ofzo! Driftig heen en weer wippend op mijn stoel begin ik mijn geduld te verliezen. Snapt dan niemand dat IK naar Pilates moet? Eindelijk…… ik mag door nadat de verkeersregelaar mij een vette knipoog geeft. Rot op!, eikel…. (excuse moi) Ik ga nog net niet met gierende banden de tunnel door want zo’n blitsbak heb ik nu eenmaal niet…..
Bij de eerstvolgende rotonde draait er een leswagen voor mij de weg op. Shit….. hij heeft voorrang. Ik kan wel gillen, het liefst zou ik volgas er nog even voorgeschoten zijn want wat er daarna gebeurde kun je natuurlijk wel raden. Met…. een….. slakken…. gang….. kon ik de weg vervolgen. Ziet dan werkelijk niemand dat ik haast heb?
Alles tegen
Eindelijk!!! Op de allerlaatste rotonde voor mijn afslag naar de sportschool gaat de lesauto rechtsaf. Halleluja!!…. mijn gebeden zijn gehoord. Ik ben inmiddels rood aangelopen en begin klotsende oksels te krijgen. Maar ik ben er bijna, nog een paar zijstraten en….. er schiet een vuilniswagen voor mij de weg op. NEEEEEEEEEEEE!!!!!!!!!! Om de paar meter stopt hij om de bakken te legen. Ik gil het uit en wil eigenlijk zachtjes gaan janken. Waarom heb ik dat nou altijd. Geheel oververhit kom ik met mijn mat onder mijn arm de zaal binnenstuiven waar wederom iedereen omkijkt. Aangezien iedereen al in ontspannen toestand is valt er geen onvertogen woord. Niet eens een hartgrondig gezucht. Maar het duurt zeker 10 minuten voordat ik weer een beetje kan ontspannen. En op dat moment besluit ik dat het anders moet.
Al het slechte komt in mij naar boven als ik weer eens te laat ben. Ik was denk ik voorbestemd een Latina te zijn maar ben in het verkeerde lichaam gezet. Een Latina komt nooit op tijd. Stel je voor zeg….. Maar aangezien ik een Hollandse kaaskop ben word ik geacht op tijd te komen. Het zou ook best een goed idee zijn voor mijn hart. “Geen stress meer”, zei mijn cardioloog. Nou, hoe vaak ik niet met een bonzend hart ergens heen stuif, ondertussen duizend excuses verzinnend is niet meer op twee handen en voeten te tellen.
Wat ik ook bijzonder vind is dat niemand het mij kwalijk lijkt te nemen. Er is nooit iemand boos of geïrriteerd. Daar krijg je ook de kans niet voor want ik kom van heinde en verre al kirrend aangesneld “Sorry, sorry, sorry….. ik ben te laat, ik weet het maar hé, ik ben er”.
Goede voornemens
Maar het is nu echt klaar. Ik wil niet meer te laat komen. Ik ga vanaf nu elke afspraak een kwartier speling geven. Wees gewaarschuwd want ik kan dus vanaf nu eerder bij je op de stoep staan. En ik ga ook één van die honderden ongelezen tijdschriften in mijn tas doen zodat ik de tijd kan doden als ik te vroeg ben. Gek….. ik voel mij ineens helemaal ZENNNN.
Enjoy! Punctuality 🙂
photo credit: marcoverch In letzter Minute via photopin (license)