BLINDE VINK
Altijd heb ik gedacht brilloos door het leven te gaan. Een bril is iets voor oude mensen of mensen die iets aan hun ogen mankeren. Mijn ouders hadden een leesbril aan een koordje. Ik haatte dat. Het was al erg genoeg dat ze met zo’n bril half op hun neus de krant lazen, maar dat je dan zonder gêne dat lelijke ding ook nog eens frivool om je nek liet hangen dat ging er bij mij niet in.
Die bril is mij lang bespaard gebleven. Een jaar of tien geleden werden brillen ineens echte fashion items. Iedereen leek ineens een bril te dragen, al dan niet met glas op sterkte. De één nog hipper dan de ander en iets van binnen ging knagen dat ik ook wel zo’n leuke bril zou willen hebben.
Aan de bril
Ik toog naar de opticien in ons dorp en liet mijn ogen opmeten. Teleurgesteld vernam ik dat mijn ogen in prima conditie waren en dat een bril nog lang niet aan de orde was. Ik legde voor dat ik wel heel veel achter een beeldscherm zat en dat het misschien toch nodig was om het mijn ogen iets makkelijker te maken. Ik moest nog ‘lullen als brugman’ om toch alsjeblieft een brilletje aangemeten te krijgen. Om er vanaf te zijn adviseerde de opticien een bril met een minimale sterkte. Achteraf gezien kwam het waarschijnlijk overeen met een normaal vensterglas. Maar ik was blij.
Ik liet een aantal kékke brillen de revue passeren en na lang wikken en wegen kocht ik een echte Versace bril voor een klein vermogen. Een leesbril. Ik weet nog dat ik hem, de eerste keer nadat ik hem opgehaald had, ‘zo trots als een aap met vijf lullen’ de hele dag droeg. Ik zag er geen fluit door want het ding was gemaakt om te lezen, maar ik had een bril en iedereen mocht het zien. ’s Avonds zag ik scheel van de hoofdpijn en het ding is ergens in een lade terecht gekomen en er jarenlang niet meer uitgekomen.
Tot ineens de letters op mijn smartphone niet meer in een groter lettertype ingesteld konden worden en ik steeds vaker boodschappen op de gok kocht omdat ik met geen mogelijkheid de ingrediëntenlijst kon lezen. Ook de draad door de naald halen ging met steeds meer moeite. Ik herinner mij nog dat ik dat klusje altijd voor mijn moeder moest klaren. Toen ik ook de kooktijd op de verpakking van de pasta en de afbakbroodjes niet meer kon lezen, ben ik toch maar eens op zoek gegaan naar die brillenglazen die ik lang geleden zo nodig moest hebben.
Onafscheidelijk stel
Een wereld ging er voor mij open en nu zijn mijn bril en ik onafscheidelijk samen. Ik ben inmiddels een blinde vink en zie weinig zonder bril. Om eerlijk te zijn, heb ik in de tussentijd al diverse goedkopere wegwerpbrilletjes en andere fashionabel modebrillen aangeschaft, maar steeds weer grijp ik terug naar mijn oude, vertrouwde bril die allang niet meer in de mode is, maar waar je zo lekker overheen kunt turen. Alhoewel, ik zo af en toe online nog wel eens een kijkje neem, zoals bij Edel-Optics, om te zien welke brillen er in de mode zijn
Het is meer regelmaat dan uitzondering dat ik de deur uitga en mijn bril nog op mijn hoofd geparkeerd staat. Dat ik aan het ‘sporten’ ben met mijn bril op mijn hoofd en ik zelfs onder de douche stap mét bril. Mijn laatste trend is dat ik twee brillen op mijn hoofd heb. Want hé… in blunders ben ik een kei. De leesbril op mijn hoofd en de zonnebril op mijn neus.
Inmiddels loop ik tegen het probleem aan dat ik niet meer fatsoenlijk mijn eyeliner aan kan brengen. Het streepje loopt niet altijd meer loep zuiver en ook bij mijn wenkbrauwen begint wildgroei te ontstaan. Simpelweg omdat ik zonder bril geen haartjes zie. Daar denk ik inmiddels een handig hulpmiddeltje op gevonden te hebben. De make-up bril 🙂 Tsja…. Leeftijd komt met gebreken 😉
Op zoek naar meer verhalen van ENJOY!?
♥ 8-harige-poten-8-ogen-en-nooit-alleen
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de nieuwsbrief van ENJOY!
ENJOY! your Sunday
Foto: ©ENJOY! The Good Life