Kleine wasjes, grote wasjes….
De wasdroger is stuk en dus hangt het hele huis vol met drogende lappen stof. Handdoeken, hoeveel handdoeken gebruiken die pubers eigenlijk op een dag? Mijn hemel! Beddengoed, tafellakens. Moet dat bed echt zo vaak verschoond worden en het tafellaken met een paar vlekjes alweer in de was? Ze vinden het handiger om het in de wasmand te kieperen dan het op te vouwen en in de keukenlade te leggen. Het wasrek op zolder hangt vol. Kortom, ik dreig om te komen in bergen wasgoed.
Kribbig word ik van zoiets simpels als een kapotte wasdroger. Hoe verwend. Maar echt, wat een armoede. Met twee pubers in ‘da house’ moet de wasmachine zeker twee keer per dag draaien. Vraag mij niet hoe het kan, maar de wasmanden puilen hier altijd uit. Ik denk dat die droger het uit pure hufterigheid voor gezien heeft gehouden. Een stil protest. We zijn maar met z’n drietjes. Hoe dan, zoveel was!
Sporten
De jongenspuber moet naar de hockey. Waar zijn hockey tenue is? Eh nou… in de wasmand denk ik? Ik grabbel wat in de lichtzuur riekende berg vuil wasgoed en trek daar een paar sokken, een shirt en een broekje uit. Ik ruik er even aan en zoals verwacht komt daar een niet al te frisse geur vanaf. Tevergeefs wapper ik er even mee heen en weer. Maar helaas de lucht is niet te harden. De jongenspuber trekt het uit mijn handen, trekt het aan, spuit een fles deo over zijn tenue leeg en vliegt de deur uit. Hij heeft haast. Mij amechtig achterlatend in vlaag van teveel deo en stinkende sportkleding. Daar zullen z’n maten bij de hockey blij mee zijn.
Werk
Vervolgens roept de damespuber dat haar zwart/gele polo’s voor het werk in de was liggen en dat zij vanavond moet werken. Jemig!, kan ze dat nou echt niet even wat eerder aangeven?! Altijd krijg ik instructies of ik de blauwe, zwarte of witte was wil draaien omdat ze zonodig net dat ene shirt of broek aan willen. En voor het gemak vergeten ze dat ze in schoon gewassen kleding op het werk moeten verschijnen. Ik grabbel weer in de berg wasgoed. Gadverdamme…. dat is geen feest.
Ik vind de twee shirts, die allebei misschien een paar uurtjes op het werk gedragen zijn, maar altijd standaard in de wasmand gezwiept worden. Op zich mag het als positief gezien worden dat het in de wasmand gaat en niet rondzwerft ergens op de grond. Waar ik vervolgens weer mijn nek over breek. Maar mijn militaire operatie om de was in de wasmand te krijgen is iets doorgeslagen want álles verdwijnt in de wasmand. Zelfs schone spullen belanden, na het passen voor een avondje uit en niet goed bevonden, in de wasmand. Altijd makkelijker dan opvouwen.
Ik besluit de shirts op een kort programma te wassen en joekel ondertussen de verwarming op naar niveau bejaardentehuis. Als de was klaar is hang ik één van de shirt over de verwarming in de hoop dat mijn kuiken met een schoon shirt naar haar werk kan. Tevergeefs, ze had zich vergist en moest toch eerder beginnen. De damespuber grist het shirt van de verwarming en vliegt ook uit. In een klam shirt. En nu maar hopen dat ze niets oploopt in dat natte shirt, fietsend door de kou. Maar hé, schoon is het wel 🙂
Naar de ex
De jongenspuber gaat een weekje naar zijn vader. KAK! Dan moet de spruit schone was mee. Dat ligt niet meer in zijn kast, ook de onderbroeken en de sokken zijn op. Lekker dan. Ik opper dat het misschien een idee is wat wasgoed mee te nemen en te vragen of hij het bij zijn vader even mag wassen. Hem op het hart drukkend, dat hij het met zijn vader moet overleggen. Voor ik er erg in heb, zie ik hem met drie grote tassen de deur uit zeulen. Het zal toch niet? Hij heeft al zijn vuile was in tassen gestopt en mee naar zijn vader gesleept. Op zich een strak plan, maar misschien dat zoveel was niet helemaal in goede aarde gaat vallen bij de ex en al helemaal niet bij de vrouw van de ex. Binnen no time vraagt de ex dan ook om opheldering. Natuurlijk heeft de puber niet gecommuniceerd.
YES!
De monteur belt dat hij de droger weer komt brengen. Bleek een zekeringetje te zijn. Ik had de vlag uit willen hangen en de man eindeloos lang willen knuffelen van blijdschap en opluchting. Maar ja, geen tijd. Het wasvrouwtje moet weer aan de slag. Heel veel wasjes draaien en hup, alles weer in de droger. De blijdschap was echter van heel korte duur. Want na de eerste was begon het ding alweer te protesteren. Halverwege de tweede was hield hij het weer voor gezien. Ik ben even stiekem in een hoekje gaan huilen. Tussen een enorme berg nat wasgoed….
Op zoek naar meer verhalen van ENJOY!?
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de nieuwsbrief van ENJOY!
ENJOY! your Sunday.
Picture header: @Meijnhout Fotografie