Het noodzakelijk kwaad van de BH.
Gisteren schreef ik over mijn impulsieve online aankoop van badkleding. Eigenlijk ben ik ook wel weer eens toe aan mijn jaarlijkse bezoek aan de stenen winkel voor een andere belangrijke aankoop. De BH, beha, bustehouder of tietenhouder. Zoals je wilt.
Lingerie
Vroegâh noemde ik het lingerie. Met het stijgen van de leeftijd heeft het steeds minder met lingerie te maken en is het steeds meer een noodzakelijk kwaad geworden om het hele boeltje bijeen te houden. De niemendalletjes die eigenlijk alleen dienst deden als tepelbedekking, hebben heel geleidelijk plaats gemaakt voor hele lappen stof voorzien van voorgevormde cups, vullingen, beugels, stevige verstelbare teugels, brede banden om de rug en voorzien van steeds meer haakjes.
Weemoed
Als ik dan de was doe en mooie behaatjes van een niet nader te noemen huisgenote tegenkom, voel ik toch wel iets van weemoed. Lichtjaren geleden moest ik ook zo nodig mijn eerste BH. Ik kan mij niet meer herinneren hoe die eerste eruit zag. Volgens mij kreeg ik een afdankertje. Van de dochter, van een vriendin, van mijn moeder. Een tweedehandsje. Want mijn moeder vond het maar onzin dat ik, voor die twee erwten op een plank, zo nodig een BH moest hebben. Ik was de hemel te rijk. Hoewel het voor geen meter zat. Het knelde, kroop op of zakte af.
Niet veel later kocht ik voor mijn, nog altijd gekoesterde erwtjes, mooie behaatjes. Dat was nog een enorme zoektocht want destijds werden BH’s uitsluitend verkocht voor wie dat ook echt nodig had. Grote vleeskleurige, ingewikkelde constructies. En als je al een kèk exemplaar vond dan moest je toch minstens twee handen vol vulling hebben, wilde je niet met een leeg omhulsel lopen. Niemand had toen nog gehoord van borstvergroting. Vandaag de dag lijken de erwtjes uitgestorven.
Maat
Ooit begon ik met een 65AA. Inmiddels is de omvang uit gedijt naar een 85 en de cupmaat schommelt nog al eens. Was het eerst de weegschaal die daar invloed op had. Inmiddels is het ook de zwaartekracht. Als het aan mij ligt heb ik een forever B cup. Dat er hier en daar iets overheen blubbert nemen we dan maar voor lief. Maar sinds ik een goede lingeriezaak bezoek heb ik ineens een steeds groter wordende maat. Dan een C en sinds kort zelfs een D. Ik verdenk ze er van dat het is om de omzet te verhogen.
Fruit
Terwijl ik nog altijd niet behept ben met enorme watermeloenen. Zelfs geen kleine Galia’s, meer een flinke handsinaasappel. Of misschien neig ik toch steeds meer naar een Comice Peer. Welk fruit het ook is, het moet goed bedekt worden en er mogen geen vetjes onderuit piepen of overheen bollen. De banden goed verstelbaar en stevig zodat de zwaartekracht geen hoogtij viert. Een beetje vulling in de cup zodat er geen kapstokhaken door je kleding heen piepen en om ‘het’ nog een beetje fier vooruit te laten staan. Absoluut geen push up, zoals in mijn jonge jaren, want dan heb gelijk een flinke bijzettafel voor handen.
Speciaalzaak
Ik zie enorm op tegen een bezoek aan de speciaalzaak. Ik hoef daar niet bang te zijn dat er kleine galbakjes rondlopen die het gordijn van het pashokje opentrekken. Als het wel gebeurt, zijn wij met onze soortgenoten onder elkaar. Die enkele verdwaalde man die daar rondloopt, gunnen wij die aanblik van een doorsnee vrouw. Waar ik echt tegenop zie is dat de verkoopster, of tegenwoordig heet ze styliste, te pas en te onpas mijn pashokje in komt stormen. Ze trekken dan weliswaar het gordijn niet meer open, maar duiken er ‘gezellig’ bij. Bam!, meteen in je comfortzone. En nog voordat je er erg in hebt, pakken ze je bij je boobies.
Vreselijk vind ik dat! En dan kom ik nog in een heel gerenommeerde BH-winkel. Met discretie hoog in het vaandel. Ik wil ook niet bot zijn tegen die alleraardigste styliste en onderga mijn lot omdat ik afhankelijk ben van haar. Zij weet alles van maten en modellen. En alleen zij weet de ultieme BH als de figuurlijke spelt in de hooiberg te vinden.
Binnenkort onderga ik weer eens mijn lot. Het is noodzaak want ik heb louter nog uitgelubberde, verwassen modelletjes met al dan niet een gebroken of ontbrekende beugel. Een verse boobie-houder en ik ben benieuwd met welke maat ik dit keer thuiskom.
Op zoek naar meer verhalen van ENJOY!?
♥ Gewelddadige peuters en viswijven
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de nieuwsbrief van ENJOY!
ENJOY! your Sunday.
Beeld: Meijnhout Fotografie