De Luizenmoeder
Vinden jullie “De luizenmoeder” ook zo geweldig? Ik vind het zo’n leuke serie en met mij zo’n 2,4 miljoen anderen. Je kunt het succes van de serie ongelooflijk vinden, maar ik snap prima waarom deze serie zo’n kijkcijferkanon is. Het is gewoon een feest der herkenning. Iedereen die kinderen op de basisschool heeft, of heeft gehad, kent dit getrut. Ik had het zelf kunnen schrijven.
Schoolpleinmaffia
Op elke school heb je de schoolplein maffia. Meestal een groepje fanatieke thuisblijfmoeders, die ruim voordat de school begint al ‘en masse’ voor het hek liggen te hijgen. Die nog zeker een uur nadat de kinderen uitvoerig afgelebberd en uitgezwaaid zijn, alsof ze een jaar op wereldreis gaan, nog op het schoolplein staan. Ik was die ouder die altijd té laat was. Het kwam zo vaak voor dat het zelfs gedoogd werd. Niet dat ik daar trots op ben, maar als alleenstaande moeder met twee kleine kuikens, een eigen zaak, een huishouden én een leven, was het dagelijks bijna een militaire operatie om alle ballen hoog te houden. Ook vergat ik regelmatig overlevingspakketten, kwamen de kinderen verkleed op school terwijl het pas een dag later was en ik ‘de nieuwsbrief’ dus weer niet goed gelezen had.
Op tijd
Zo ook de kinderen op tijd weer ophalen. Waar de schoolpleinmaffia, al een half uur voordat de kinderen bevrijd de school uit komen rennen, voor het hek stonden. Zo stonden mijn kinderen bij hoge uitzondering weleens vanachter het hek op mij te wachten omdat ik weer eens te laat was. Ik kan mij dat ongelooflijke ‘kak-gevoel’ nog zo voor mij halen en mijn kinderen ook trouwens. Het is zelfs een keer gebeurt dat de juf met mijn dochter achterop de fiets, naar mijn zaak kwam rijden, omdat ik mijn kuiken helemaal was vergeten op te halen. Ik schaam mij diep en het was zeker geen leuke tijd maar we lachen er nu samen hartelijk om.
Inner circle
Op de school van mijn kinderen was de schoolplein maffia nogal hardnekkig. Het zijn de ouders die over iedereen wat te roddelen hebben en waar altijd wel een paar ‘zwaan klef aan’ ouders omheen cirkelen die graag in de ‘inner circle’ van dit clubje komt. Ik probeerde, als ik al op tijd was, zo ver mogelijk uit de buurt van dit groepje te blijven. Ik stond meestal ergens als loner. Alles beter dan het geroddel aanhoren van deze groep vrouwen. Waarom staan er trouwens, op een enkele werkeloze of thuiswerkende papa na, toch alleen maar vrouwen op het plein?
Geen uitweg
Eén keer kwam ik wanhopig terecht in de klauwen van het maffiagroepje. Ze probeerde mij in die nano seconde als de Gestapo uit te horen. En één van hen wilde vooral even haar mening uiten dat het volstrekt belachelijk was dat ik zoveel werkte terwijl ik kleine kinderen had. Een echte moeder is thuis bij haar kroost. Ik heb haar subtiel gevraagd, voordat ik mij uit de groep wist los te weken, of zij een idee had wie dan het kroost gaat voederen als ik mij niet uit de naad werk. Een paar maanden later zag ik diezelfde muts op het kantoor van de plaatselijke bank enveloppen dicht likken. Ze had ineens toch ook maar een baantje.
Sterren en eieren
Tijdens kerst, pasen en menig andere reden om samen te ontbijten werd er van de ouders verwacht dat ze de nodige versnaperingen aanleveren. Er werd dan een koord opgehangen met daaraan papieren sterren, eieren, whatever met daarop wat er van de ouders verwacht werd mee te nemen. De schoolplein maffia lag al dagen op de loer om vooral als eerste de meest prestigieuze versnaperingen eraf te kunnen plukken. Ik moest daarentegen altijd getipt worden, door mijn laconieke soortgenoten, dat ik vooral niet moest vergeten dat het koord er hing. Er hing dan nog één zielig verfrommelde ster of een gekneusd ei voor mij. Niet dat ik het erg vond want het was meestal een zak kadetten. Lekker overzichtelijk.
Zak kadetten
Om toch wat extra’s te doen naast de kadetten maakte ik de zondag voor het grote ontbijt, samen met de kids, dan vaak nog iets lekkers. We bakte slagroomsoesjes, die ik vlak voor het naar school gaan, vulde met verse slagroom. Tsja… wij waren niet voor niets altijd zo laat. De hele klas smulde ervan inclusief de juf. Maar de maffia was ‘not amused’ want hun worstenbroodjes en zwart gekookt eieren waren blijven liggen. Ik kreeg dan steevast een sneer dat het vooral niet de bedoeling was om buiten de sterren en eieren nog andere etenswaar aan te leveren en al helemaal geen zoete lekkernijen als een slagroomsoesje. Heerlijk vond ik het om zo af en toe eens lekker tegen de gevestigde orde in te gaan.
Uitstapjes
Deze groep stond ook altijd vooraan als het ging om de school soppen, de klassen versieren, uitstapjes, rijdiensten, luizenpluizen, voorlezen etc. Zelf was ik in geen velden of wegen te bekennen want ik had nooit tijd voor dit soort activiteiten. En de enkele keren dat ik meeging liep het meestal uit op een klein drama omdat ik mij, met mijn clubje kinderen, weer net niet aan de protocollen van de schoolplein maffia had gehouden. In het museum ging ik steevast links waar het de bedoeling was rechts te gaan. Ik ben niet gek en wist dat heus wel maar ik genoot, samen met de kinderen altijd enorm van het gedoe dat er dan ontstond als er een paar hysterische vrouwen stonden te kwaken dat, dat toch echt niet de bedoeling was.
Voorleesmoeder
Ik ben ook een blauwe maandag voorleesmoeder geweest. Mijn kinderen hadden door laten schemeren dat ze mij toch ook weleens actief op school wilden zien. Ik werd de nieuwe voorleesmoeder. Geen idee wat er van mij verwacht werd. Ik deed maar wat en de juf vond het prima. Ik probeerde er in dat half uurtje met de kinderen iets van te maken. Ik zocht altijd een leuk plekje om te zitten waar wij steevast weer weggestuurd werden omdat er weer zo’n moeder opdook die het volstrekt onacceptabel vond dat ik met de kinderen ondersteboven in het wandrek aan het voorlezen was. En als het lekker weer was dan nam ik de kinderen stiekem mee naar buiten en gingen we onder de grote boom op het schoolplein lezen. Totdat het opgemerkt werd door een fanatieke ‘zo heurt het moeder’ en werd ik ontslagen als voorleesmoeder. Ik wist niet eens dat het kon 🙂
Hallo allemaal….
De eerste helft van de basisschooltijd met de kinderen was niet mijn sterkste kant als moeder en opvoeder. Gelukkig heb ik het de tweede helft goed gemaakt. Ik kon niet meer werken en was er vanaf dat moment full time voor de kinderen. Of iedereen daar gelukkig van werd is nog maar de vraag 😉 Vanavond zitten wij er dus weer klaar voor, inclusief de pubers want die smullen er ook van. Uit volle borst zingen wij gezamenlijk…. Hallo allemaal! Wat fijn dat je er bent…..
Op zoek naar meer verhalen van ENJOY!?
♥ Waar zijn de kilo’s gebleven
Meer columns ontvangen van ENJOY!? Volg ENJOY! dan op Twitter, Facebook en Pinterest of schrijf je in voor de nieuwsbrief van ENJOY!
ENJOY! your Sunday.
Picture header @Meijnhout Fotografie Andere foto’s NPO.